สุดท้ายตามหาจนเจอ

สุดท้ายตามหาจนเจอ

ใครๆมักว่าคนไร้บ้านไม่รักษาของ ไม่เห็นคุณค่าของ ไม่ใช่เลย รถเข็นเปรียบเหมือนบ้านของพี่วัตร พี่วัตรอยากได้รถเข็นมาก จนเราทำโครงการมอบอาชีพ วีรีบรุษข้างถนน กับทาง เทใจ - TaejaiDotcom เมื่อหลายปีก่อนพี่วัตรเป็นคนแรกที่ได้รับรถเข็น จริงๆ ก็คือการบริจาค แต่ไม่ใช่แค่บริจาคแล้วจบ เราให้เขามาผ่อนกับเราส่งเดือนละ 100-200 บาท หรือเท่าที่พอมี เพื่อนส่งต่อการซื้อเข็นให้คนอื่นๆ ต่อไป

หลายเดือนก่อน "พี่วัฒน์" ถูกขโมยซาเล้งที่ใช้ทำมาหากินแถวราชดำเนิน ช่วงแรกๆ แกทุกข์ใจมาก กลัว จ๋า เรา หรือ อิสรชน ตำหนิ (เพราะเป็นรถที่อิสรชนร่วมกับเทใจในการส่งมอบรถเพื่อประกอบสัมมาอาชีพ) มานาน ก่อนหน้าที่จะถูกขโมยและรถหายไปจากแก แกไม่เคยห่างรถแม้ตอนนอนก็ตะนอนคารถ ต่อให้หลับเมา ก็จะนอนที่รถ เฝ้ารถ เพราะ "กลัวหาย" ตอนช่วงที่รถหายเราได้แต่อัพเดทสภาวะจิตใจกันเป็นระยะๆ แต่แกก็ไม่ได้หมดวัง คนรอบข้าง (เพื่อนที่อาศัยในพื้นที่สาธารณะด้วยกัน) ก็พยายามคาดคะเนว่า "ปลายทางรถมันควรอยู่ที่ไหน!?" เครือข่ายเพื่อนที่ไว้วางใจกันต่างตอบเป็นเสียงเดียวว่า "หัวลำโพง" (เราก็คิดเช่นนั้นเพราะรถถีบมันคงไปไกลจสกพื้นที่ลำบาก" ในระหว่างทาง "พี่วัฒน์" ก็ไม่ได้นิ่งนอนใจ ทั้งแจ้งความหาหลักฐานจากกล้องวงจรปิด และก็อัพเดทกับเครือข่ายเพื่อนำเรื่อยๆ เป็นระยะ และยังก็ดำเนินกิจกรรมระหว่างสันเพื่อเลี้ยงชีพตัวเองต่อไป มาวันนี้ "พี่วัฒน์ได้รถคืนแล้ว" ด้วยการช่วยเหลือของเพื่อนๆ บอกจุด แบบไร้โทรศัพท์ หรือ ออนไลน์!! และการไปตามของตัวเอง !! เราเห็นรถจอดไว้วันก่อน วันนี้เลยไปถามให้แน่ใจ !!! สุดท้าย "พี่วัฒน์ได้รถคืนแล้ว" รถคันนึงมันคือเรื่องราวมากมาย มันคือความสำคัญ ที่เขาเห็นคุณค่า การตามหา เพื่อได้คืน ไม่ใช่แค่เรื่องปากท้อง แต่มันคือ "คุณค่าทางจิตใจร่วมกัยระหว่างพี่วัฒน์และมูลนิธิอิสรชน"

#มูลนิธิอิสรชน